ΑΝΕΚΔΟΤΟ

Πολύ μαυρίλα έχει πέσει, ώρα για ένα ανέκδοτο' να ξεφύγουμε λίγο...

Δυο καλοί φίλοι, πάνε μια Κυριακή για φαγητό σε μια ταβέρνα με τις γυναίκες τους. Καθώς τρώνε πέφτει του ενός το πηρούνι κάτω από το τραπέζι οπότε σκύβει για να το πιάσει. Έτσι όπως είναι κάτω από το τραπέζι, έκπληκτος βλέπει τη γυναίκα του φίλου του να του ανοίγει επιδεικτικά τα πόδια της και να μην φοράει ΑΠΟΛΥΤΩΣ τίποτα. Τρελαίνεται ο τύπος, κοιτάει, ξανακοιτάει και μετά φεύγει για να πάει τουαλέτα. Η κυρία τον ακολουθεί.
- Σ'άρεσε αυτό που είδες; του λέει.
- Αν μ'άρεσε; Τρελάθηκα!
- Τότε έλα αύριο το μεσημέρι από το σπίτι με 1.000 ευρώ... Και θα κάνεις ότι θέλεις...
Πράγματι την επόμενη μέρα ο Γιώργος πήγε από το σπίτι του φίλου του για να την "επισκεφτεί". Βγάλαν τα μάτια τους, της ακούμπησε τα 1.000 ευρώ και έφυγε γρήγορα.
Μετά από λίγο γύρισε ο άντρας της...
- Ήρθε από δω ο Γιώργος;
Κόκκαλο η κυρία...
- Εεεεε, ναι ναι ήρθε!
- Αυτός είναι φίλος!
Ακόμα πιο κόκκαλο η κυρία....
-Τι θες να πεις;;;;;;
-Σου άφησε και 1.000 ευρώ ε;
- Ναι,είπε, μου άφησε και 1.000 ευρώ...
-Αυτός είναι φίλος!
- Θα μου πείς τι έγινε;;;
Η κυρία τώρα κόντευε να λιποθυμήσει. Νόμιζε ότι ο άντρας της τα'ξερε όλα.
- Σ'αυτόν μπορείς να εμπιστευτείς και τη γυναίκα σου!
-Ε;;; Τι;;;
-Το πρωί του δάνεισα 1.000 ευρώ και μου είπε ότι μέχρι το μεσημέρι θα μου τα επιστρέψει!

-ΤΙΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ ΠΑΝΩ?
-ΠΑΡΑΤΗΣΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
-ΓΙΑΤΙ?
-ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΟΥΣΑ.ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΟΥΣΑ ΗΡΘΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΟΞΑΖΩ ΤΟ ΘΕΟ!
-ΜΑ ΠΩΣ???ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΕΣ ΕΔΩ ΠΑΝΩ ΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΠΕΘΑΝΕ?ΖΕΙ ΜΟΝΟ Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΟΣΟ ΜΙΖΕΡΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΕΙ ΠΛΕΟΝ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ.ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΤΑ ΘΕΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΠΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ , ΕΜΠΟΔΙΖΟΝΤΑΣ ΕΤΣΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΤΟ ΦΩΣ , ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΝ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΠΕΤΡΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΔΗΘΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΘΥΜΟΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ
-ΤΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ? ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΘΕΟ? ΜΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΘΕΟ!
-ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟΝ ΕΚΑΝΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΑΡΝΗΘΕΙ?ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟΝ ΕΚΑΝΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΑΣΤΡΕΦΕΙ ? ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΑΣΤΡΕΦΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΕΒΡΑΙΟΣ ΠΟΥ ΑΝ ΖΟΥΣΕ ΜΕΤΑ ΤΑ 33 ΘΑ ΑΠΑΡΝΙΟΤΑΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ?
-ΜΑ ΕΙΣΑΙ ΑΘΕΟΣ ΛΟΙΠΟΝ?
-ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΕ ΡΟΥΧΑ ΔΙΑΒΟΛΙΚΑ
-ΣΕ ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΛΟΙΠΟΝ?
-ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ
-ΚΑΙ ΤΟΤΕ?
-ΜΗΝ ΑΚΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΚΑΤΩ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΛΑΣΗ ! ΑΚΟΛΟΥΘΑ ΤΟ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ . ΠΕΣΕ ΠΕΣΕ ΟΣΟ ΠΙΟ ΒΑΘΥΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΠΕΣΕ . ΘΕΛΩ ΕΝΑ ΘΕΟ ΠΟΥ ΝΑ ΠΟΝΑΕΙ , ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΣ ΚΑΙ ΚΑΛΟΣ ΣΥΝΑΜΑ , ΔΥΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΣΑΝ ΤΟΝ ΑΕΤΟ . ΘΕΛΩ ΤΟ ΘΕΟ ΜΟΥ ΧΟΡΕΥΤΗ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΗ ΜΑ ΠΟΤΕ ΜΟΝΟ ΚΑΛΟ ! ΘΕΛΩ ΕΝΑΝ ΦΥΣΙΚΟ ΘΕΟ ! ΝΑ ΑΝΑΔΥΣΕΙ ΝΕΕΣ ΑΞΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΒΓΑΛΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ ΠΟΥ ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ!ΘΑ ΝΑΙ 2000 ΧΡΟΝΙΑ ΧΕΙΜΩΝΑΣ . . .

. . . ΠΗΓΕ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΙΠΕ : ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ? ΕΙΝΑΙ ΑΣΧΗΜΟ , ΑΔΥΝΑΜΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝ ΟΣΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ.

ΣΚΩΤΩΣΕ ΤΟ ΦΩΝΑΞΕ ΕΚΕΙΝΟΣ!

ΚΑΙ ΚΡΑΤΗΣΕ ΤΟ 3 ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ 3 ΝΥΧΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙΣ ΠΑΙΔΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ!

ΜΑ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ? ΑΠΟ ΠΕΤΡΑ ΕΙΜΑΣΤΕ?ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΣΚΛΗΡΟΣ ΡΩΤΗΣΕ Ο ΟΧΛΟΣ .

ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΟ ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕ . . .

Life and Death

I sit upon old roof tops that have been devoured by a human hunger for concrete and iron.

The mountains are now partial, hidden in the mists of construction.

Open space is not a natural familiarity to my generation, unlike the elements of isolation and despair.

Natural green seems pretty to my eyes but I struggle to understand why.

Is grey not the natural colour of the sky?

I ask myself, since the mind is pleased why does the heart cry?

Is it not the norm to concern our selves with beauty, or to cheat and lie?

Is there any value to the world I have been offered, once I die?

So tell me friend, neighbour, parent, Grandparent, priest, lover, dearest Godfather; what is the point to my existence?

Is it to taste every fruit from every tree; to see all there is to see and be the best I can be?

If so, how can the blind live happy and how can one incarcerated, be free?

My father said, son, if anything, salvage everything, in every memory; only this will be kept in eternity.

My priest said son, a real man, is one strong enough to be humble and repent.

My mother says, son, never forget, to be kind, sincere and decent.

These are the three secrets, I am told, to gracefully growing old.

But my friend, lover, child, son or daughter, the world is wild and it is hard to progress righteously, as we scold ourselves and others mindlessly; slaughtering ethics, as faithless heretics.

The knowledge and accomplishment I now have to pass on, is only a drop in a vast ocean.

First we are born; live a short while and then we are gone.

We act as if this cycle is an endless loop; though it is not long.

The chance to prosper for the soul is forgone, in every moment; remember you don’t own it!

I arrived in the cold early hours of December, so we celebrate to remember.

Unknown is the day I will leave and yet that is the day I shall be set free; so celebrate this victory, in my memory.

My greatest achievement will be if this day is one of clarity; leaving behind love and harmony.

I am tired of social sanity and seek a way out of the labyrinth.

I give my broken compass to the guidance of divine hands as I walk away from man and sit on the metaphor of clouds; proud I float in prayer, holding firmly upon my maker.

Material captivity is a war zone in which we battle for salvation; for freedom a test.

This, my child, is life and death.

-2008-

© Constantine Petrou

Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν
-την αυθάδεια ως δικαίωμα
-την παρανομία ως ελευθερία
-την αναίδεια του λόγου ως ισότητα
-την αναρχία ως ευδαιμονία.

Ισοκράτης (436 π.Χ-338 π.Χ.)

Cocaine Blues - Johny Cash

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ Μ'ΑΥΤΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ.....

Cocaine Blues - Johny Cash

Early one mornin' while makin' the rounds
I took a shot of cocaine and I shot my woman down
I went right home and I went to bed
I stuck that lovin' .44 beneath my head

Got up next mornin' and I grabbed that gun
Took a shot of cocaine and away I run
Made a good run but I ran too slow
They overtook me down in Juarez, Mexico

Late in the hot joints takin' the pills
In walked the sheriff from Jericho Hill
He said Willy Lee your name is not Jack Brown
You're the dirty heck that shot your woman down

Said yes, oh yes my name is Willy Lee
If you've got the warrant just a-read it to me
Shot her down because she made me sore
I thought I was her daddy but she had five more

When I was arrested I was dressed in black
They put me on a train and they took me back
Had no friend for to go my bail
They slapped my dried up carcass in that county jail

Early next mornin' bout a half past nine
I spied the sheriff coming down the line
Ah, and he coughed as he cleared his throat
He said come on you dirty heck into that district court

Into the courtroom my trial began
Where I was handled by twelve honest men
Just before the jury started out
I saw the little judge commence to look about

In about five minutes in walked the man
Holding the verdict in his right hand
The verdict read murder in the first degree
I hollered Lawdy Lawdy, have a mercy on me

The judge he smiled as he picked up his pen
99 years in the Folsom pen
99 years underneath that ground
I can't forget the day I shot that bad bitch down

Come on you've gotta listen unto me
Lay off that whiskey and let that cocaine be…..

Ίων Δραγούμης : Όσοι Ζωντανοί

Έχουν πολύ πνεύμα οι Ελλαδικοί , προ πάντων οι Αθηναίοι και οι Μωραίτες . Την ησυχία τους , τη ζωούλα τους να κοιτάζουν , μονάχα αυτό μονο τους νοιάζει και να μη δουν παραπέρα.Η Ανατολή δεν υπάρχει γι αυτούς ούτε και η Δύση .Η Δύση είναι το Παρίσι καθώς φαίνεται , γιατί ακούς έξαφνα και σου λεν μερικοί "Όποιος δεν είδε το Παρίσι δεν είναι άνθρωπος" .Μα και αυτό λίγο τους σκοτίζει.Όπως και να ναι κουτσά στραβά ζουν και πορεύονται.Όσοι δεν βρουν δημόσια θέση ή υπαλληλία σε τράπεζα ή σε εφημερίδα , εργασία πρόχειρη , όσοι δεν ευχαριστιούνται με τη δύσκολη καθημερινή δουλειά , φεύγουν στην Αμερική όπου το χρυσάφι τρέχει στους δρόμους.Η τυχερή εργασία και το εύκολο κέρδος στην Αμερική βρίσκονται , γιατί οι Έλληνες δεν πρέπει να κοπιάζουν και πάρα πολύ, είναι πολύτιμα όντα.Πέρα από το άμεσο ατομικό συμφέρον αρχίζει η τέλεια και βαθύτατη αδιαφορία και το λογοκοπάνισμα για την επιφάνεια κάθε πράγματος.Ενθουσιασμός μόνο για το συμφέρον τους συναρπάζει.Όποιος τύχει και δεν ακολουθεί το κοπάδι είναι τρελός.Βέβαια όποιος έχει κερδίσει χρήματα μονομίας δίνει κάτι στο στόλο ή στα νοσοκομεία για να ακούγεται το όνομά του.Το εύκολο κέρδος αγοράζει την εύκολη δόξα.Μόνο κόπος να μη γίνεται.

Σημείωση : Γραμμένο έναν αιώνα πριν και όμως τόσο επίκαιρο

Σαρλ Μπωντλαίρ (Charles Baudelaire) : Οι Λιτανείες Του Σατανά

Ω Συ, ο πιο όμορφος κι ο πιο σοφός απ'τους Αγγέλους,

Θεέ που η μοίτα σε πρόδωσε και δε σου ψέλνουν ύμνους,

ω Σατανά, τη μαύρη μου κακομοιριά λυπήσου!

Της εξορίας, ω Πρίγκιπα, που σ'αδικήσαν κι όμως,

και νικημένος πιο ισχυρός ορθώνεσαι, Συ, αιώνια,

ω Σατανά, τη μαύρη μου κακομοιριά λυπήσου!

Συ, που όλα τα γρικάς, τρανέ ρήγα του κάτω κόσμου

και γιατρευτή πονετικέ κάθε αγωνίας του ανθρώπου,

ω Σατανά, τη μαύρη μου κακομοιριά λυπήσου!

Συ, που και στους πανάθλιους και στους λεπρούς ακόμα

μαθαίνεις με τον έρωτα το τι ο Παράδεισος είναι,

ω Σατανά, τη μαύρη μου κακομοιριά λυπήσου!

Ω Συ, που από το Θάνατο - παλιά, τρανή σου αγάπη -

γέννησες την Ελπίδα - μια τρελή χαριτωμένη,

ω Σατανά, τη μαύρη μου κακομοιριά λυπήσου!

Συ, που ησυχάζεις τη ματιά του κάθε προγραμμένου,

που ολόκληρο ντροπιάζει λαό γύρω απ'την καρμανιόλα,

ω Σατανά, τη μαύρη μου κακομοιριά λυπήσου!

Εσύ, που ξέρεις πού, βαθιά στη γη, στα έγκατά της,

έκρυψε ο Θεός ζηλόφθονα τ'ατίμητα πετράδια,

ω Σατανά, τη μαύρη μου κακομοιριά λυπήσου!

Συ, που'χεις μάτι που τρυπά τα τρίσβαθα εργαστήρια,

που μέσα τους τα μέταλλα κοιμούνται αποκρυμμένα.

ω Σατανά, τη μαύρη μου κακομοιριά λυπήσου!

Συ, που το χέρι σου, πλατύ, βάραθρα κλει και σώζει

τον υπνοβάτη που βαδίζει στων σκεπών το χείλος,

ω Σατανά, τη μαύρη μου κακομοιριά λυπήσου!

Συ, που σαν μάγος τα σκληρά τα κόκκαλα απαλύνεις

του μέθυσου που νύχτωσε κι άλογα τον πατήσαν,

ω Σατανά, τη μαύρη μου κακομοιριά λυπήσου!

Συ, που τον πόνο του άρρωστου για να τόνε γλυκάνεις,

μας έμαθες να σμίγουμε το νίτρο με το θειάφι,

ω Σατανά, τη μαύρη μου κακομοιριά λυπήσου!

Συ, που τη βούλα σου, ω κρυφέ συνένοχε, την βάζεις

στο μέτωπο του ανήλεου και τιποτένιου κροίσου,

ω Σατανά, τη μαύρη μου κακομοιριά λυπήσου!

Συ, που τα μάτια, την καρδιά των κοριτσιώνε κάνεις,

τους πονεμένους ν'αγαπούν και τους κουρελιασμένους,

ω Σατανά, τη μαύρη μου κακομοιριά λυπήσου!

Ω Συ, ραβδί του εξόριστου και λάμπα του εφευρέτη,

του κρεμασμένου και του συνωμότη ξομολόγε,

ω Σατανά, τη μαύρη μου κακομοιριά λυπήσου!

Θετέ πατέρα, Εσύ, εκείνων, που μες στη μαύρη οργή του

τους έδιωξε από την Εδέμ της γης ο Θεός Πατέρας,

ω Σατανά, τη μαύρη μου κακομοιριά λυπήσου!

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Δόξα σ'Εσένα, ω Σατανά, κει πάνω στα Ουράνια

που μια φορά βασίλεψες δόξα και μες στα βάθη

της Κόλασης, που σιωπηλά ρεμβάζεις, νικημένος!

Κάνε η ψυχή μου πλάι σου στης Γνώσης από κάτω

το Δέντρο ανάπαυση να βρει, όταν στο μέτωπό σου

θεν' απλωθούν σαν ένας Ναός καινούργιος τα κλωνιά του!